İçimden bir ses niyeyse hamile olduğumu söylüyor..
Günlerden Cumartesi sabah erkenden garip bir heyecanla uyandım. Baban da uyanmış. Hissettiklerimi ve heyecanımı ona anlatınca sabahın 8.30 unda beni kliniğe kan testi yapmaya yolladı. Diğer testler beni kesmez, şimdi çizgiyle-çubukla uğraşamam.. Evet evet kan testi yaptırıp, kesin emin olmalıyım.
Test, akşamüstü neticeleniyormuş; hemşire arayarak haber vereceğini söyledi. Mümkün değil, evde oturamam o saate kadar. Baban ile Beyoğlu na çıkıp, Arzu Teyzen, Tumma Teyzen ve Ajlan ile buluştuk. Birlikte çok guzel vakit geçirdik. Akşam ustu 17.00 civarı hemşire aradı ve hamile olduğumu müjdeledi. Haberi, sevdiğimiz dostlarla, hep beraber aldık. Bize, henüz o da Mehmet Burak’a hamile olan İrem Teyzen ve Metin Amcanda katıldı.
O saatte kadar heyecanlanmayayım diye sessizliğini koruyan baban, en az benim kadar heyecanlı olduğunu çünkü bir gece önce rüyasında bir oğlu olduğunu ve ismini Hakan koyduğunu gördüğünü itiraf etti. Baban çok sık rüya görmediği için bu durumdan etkilenmişti.
Böylece 2. evlilik yıldönümü hediyemizi, hayatımızın en büyük müjdesini almış olduk.